അനുസ്മരണം ...ഒരു പിഞ്ചു പൈതലിനായി.....

കണ്ണീരിൻ രോദനങ്ങൾ പെയ്തീടവേ,

എൻ തൂലിക വിതുംബുന്നുവോ ?

എന്നിരുന്നാലും അവൾ കരയുകയായിരുന്നു !

പിഞ്ചു ബാല്യത്തിൻ ലാളനതൻ ഈണം അസ്ഥമിചീടും നേരം പ്രാണ നാദമായിരുന്നുവോ തൻ രോദനം ?

പെറ്റമ്മ തൻ ശ്രവണം അന്ധതയിൽ നിരന്നീടും നേരം അവർ കാമ സാഫല്യത്തിൽ  അലിന്നീടുന്നു  പോൽ ...!

ലോകമേ മാപ്പ് ...അറിയാതെ മൊരിഞ്ഞു പോയി ” പെറ്റമ്മ “തൻ മഹത് നാമകരണം  ആ രാക്ഷസിക്കായി ….

മകളായീടും പിഞ്ചു ബാല്യത്തിൽ ലാളനയ്ക്ക് പകരമായീടും കാമം നുകര്ന്ന പിശാചിൻ സന്തതികളെ  കാലം നിങ്ങളെ വെറുതീടുന്നു ..

 പ്രബുതത താളമാകീടും മാനവമെ മറന്നുവോ സൌമ്യയും പിന്നെ ഡൽഹിയും ?

മേനി ദർശനം ഉപജീവനമാക്കീടും മേലാളർക്ക്‌ നൊന്തു പോയാൽ സംഗടിച്ചീടും പെണ്‍ പടകളെ ശപിക്കുന്നു ഞങ്ങൾ നിങ്ങളിൻ നടനങ്ങളിൽ .......

പ്രിയ പിന്ജോമന .......

അക്സയെന്ന പൈതലേ .....

അറിയാതെ കേര്നീടുന്നു .......

"പൊറുക്കുമോ നീ  ഞങ്ങളിലായി "